Yetişkin Vampir Seçimleri

Kod:

Karakter Adı:
Karakter Özellikleri:
Neden yetişkin vampirlik?
Karakterinizin Lakabı ( Okula geldiğinizde kendinize istediğiniz adı koyma hakkına sahiptiniz.Okulda seçtiğiniz ve size hitap edilmesini istediğiniz isim nedir?)
Örnek Rp:

Spoiler:

Kabul!

Karakter Adı: Evie Zamora
Karakter Özellikleri:
Oldukça çılgın bir yapıya sahiptir. Düşünmeden hareket eder. Bu yönü onu pek kötü duruma düşürmemiştir. Onu tanıyan herkes ondan daha şanslısını görmemiştir. Pek nadir kin tutar. Tuttumu da... Zor güvenir. Asla ön yargılı davranmaz. Olayları yaşanyan kişinin ağzından dinlemek ister ki inandığı şeyin doğru olduğunu bilsin. Taraf tutmaz. Aslında buna ayıracak zamanı yoktur. VB...
Neden yetişkin vampirlik? Ünlüm ve kurgum nedeniyle...
Karakterinizin Lakabı ( Okula geldiğinizde kendinize istediğiniz adı koyma hakkına sahiptiniz.Okulda seçtiğiniz ve size hitap edilmesini istediğiniz isim nedir?): Evei...
Örnek Rp:

İçinde bulunmadığım şu tartışma bile beynimi bulandırmaya yetmişti. Hayır bu hayal değildi. Hâlâ tartışıyorlardı. '' Hadi; ama kızlar. Az sonra tılsım dersine yetişmemiz gerekiyor. Bari ara verin. '' Ellerimi iki yana açmış, oluşan sesizliği anlamaya çalışıyordum. '' Bana öyle bakmayın. Tılsım dersine yorucu bir beyinle girilmez. Beyin hüçrelerim zıplıyor. '' Uzun bir süre birbirimize baktıktan sonra bitmek bilmeyen bir krize yakalandık. Hatta bir ara Hastane Kanadı'na bile gitmeyi düşündüm. Derin nefes alıp vererek kendime gelmeye başardığımda dersin başlamasına on dakika kaldığını fark ettim. Sınıfa en son giren olmaktan nefret ediyordum. Birden ciddileşmiş, az önceki matrak halimdan eser kalmamıştı üzerimde. Endişeli bir halde kitaplarımı nereye bıraktığımı hatırlamaya çalışmıştım. Camın önündeki masa... Koşup canım önüne gittim. Evet. Oradaydılar. Arkamı dönmüş kapıya doğru ilerlerken kızlar hâlâ gülüyordu. Bazen gerçekten cıvıtıyorlardı. Umursamadan ve savsak bir şekilde koridorlarda ilerlemeye başlamıştım.

Bu sabah yine binlerce günaydın demek zorunda kalacak gibi görünmüyordum. Koridorlar, oldukça boş ve sakindi. Bu pek alışık olmadığım bir durum olduğu için çok sıkılmıştım. Adımlarımı hızlandırıp bir an önce sınıfa varmayı diledim. En son gelen... En son gelen... En son gelen... Bu üç kelime sürekli beynimde yankılanıyordu. Sınıfa girdiğim an tüm bakışlar üzerimde toplanacaktı. Derse başlanmamış olsa bile anormal muhamelesi göremekten nefret ediyordum. Bunun hep böyle olması bana yaramış gibide görünmüyordu. Hâlâ derslere geç kalıyorum. Merdivenlere geldiğimde bir an için bu düşüncelerden sıyrılıp çıkmıştım. Kendi dünyama dönmem pek zaman almadı. Merdivenlerde dursamda bir şey düşünürken uçuyormuş gibi hissediyordum ve anlaşılmaz bir şekilde zaman çok çabuk geçiyordu. Üstelik hayal kurarken. Kendime geldiğimde çoktan üçüncü katta olduğumu fark ettim. Buraya ne zaman gelmiştim. Nasıl? Neyse... Artık bu geçmelere ve farkında olmamalara alışmıştım. Hafiften kalabalıklaşan koridorlar Hogwarts'ın canlanmaya başladığını anlatıyordu edeta. Sınıfın kapısına geldiğimde tam kapının yanındaki çatlak gözüme ilişti. Çok fazla göze benziyordu. Hem de çok... Durup incelemek istedim. Merak beynimi tam ele geçirmek üzereydi ki artık önümde duran kapıyı açıp içeri girmem gerektiğini hatırladım. Bununla sonra ilgilenmeyi aklıma yazdıktan sonra ahşap kapıyı aralayıp içeriye girdim.

Merlinin sakalı... Şok geçiriyor olmalıydım. Yada gözlerimde çok ilerlemiş bir bozukluk olmalıydı. Sınıf tamamen boş muydu yoksa ben mi yanlış görüyordum? Yo, hayır. Sınıf gerçekten boştu. Sadece yeni profösör ve ben vardım. Bu bir ilkti. Ne yapsaydım. Günlük felan yazmaya başlayıp bu günün tarihini ilk sınıfa giren kişi olarak mı kaydetseydim, bilemedim. Uzunca bir süre öylece durup boş sınıfa baktığımı fark edince çok utanmıştım. Hemen önlerde bir yere oturdum. İlk defa öne oturmuştum. Sanırım o gün tüm ilklerimi gerçekleştirme yolunda ilerliyordum. Bu boş sınıf olayı beni oldukça heyecanlandırmıştı. Geç kalmaktan bıkmış ve dersimi almış mıydım? Galiba. Sınıfın birden dolduğunu fark etmedim. Bir süre sonra tüm sıralar doldu. Derse başlamak için sabırsızlanıyordum. İnanın nedenini bende bilmiyorum. Profösörün, hızlı konuşması ilk ilgimi çeken şeydi. Hızlı; fakat tane tane.... İnsanın beynini yormaktan çok okşuyor gibiydi. Bizim kızların Bayan Unique'den konuşma dersi alması gerekiyordu. Birde ayakkabılarının çıkarttığı ses yok mu? Orkestra tamamlanmıştı. Ritmi bozuk bir diyafram açıcıya benziyordu. Ne komik ama... Aslında bu sesi küçüklüğümden beri sevmişimdir. Tabi bir yere kadar. Bir süre sonra beyni tırmalamaya başlıyor. Kuzenlerimle buna ne kadar dayanacağımı test etmiştik. Berbat bir şeydi. Bunu yaptıktan sonra uzun bir süre topuklu ayakkabı sesi duymak istemedim; ama sanırım buna katlanabilirdim. Ooo, yoo! Nutuk tutan profösörlerden hiç hoşlanmam. Neyse ki bu kısa bir nutuk olmuştu. İlk dersten ödev vermeyen tek profösördü. Şaşırmıştım. Birden önüme gelip '' Bu sıradan başlayalım. '' demesi beni şaşırtmıştı. Olay dışı hissettim. Ne olduğunu anlamam bir saniyemi almıştı. Hemen konuşmaya başladım. '' Adım; Claudine Delaoxn. Iıı.. Muggle doğumluyum! '' Cümlemi bitirdiğimde sınıftakilerin bazıları bir şeyler mırıldandı. Gözlerimi devirerek devam ettim. '' Aslında bununla gurur duyuyorum. Safkanlar... Yani onarın genlerinde zaten büyücülük var. Ama ben aykırı bir yapıya sahibim. Onlar istenmeselerde büyücü oluyorlar. Bense, özel olarak istendim. Yetenek meselesi.Ailemdeki tek büyücüyüm. Bu da benim farkım. Halimden çok memnunum. Sizi tanıdığımada memnunum, Bayan Unique. '' Kendimi beğenmiş bir gülümsemeyle cümlelerimi sonlandırıp yerime oturmuştum. Sanırım bazıları ağzının payını almıştı.

Uzun süren tanışma faslında gerçekten farklı konuşmalar olmuştu. Konuşmamı eleştirenler bile... Umursamadan sonunu bekledim. İlk konuşan ve ilk kurtulan olmuştum. İlk kurtulan olmak güzel. Evet; ama beklemek... Bunun için aynı şeyi söyleyemem. Kahvaltı yapmadığıma pişman oldum bir an. Karnım deli gibi bağırıyordu. Bir şeyler yemem gerekiyordu. Bunları düşünürken nasıl olduğunu anlamadığım bir şekilde kalabalık koridorlarda buldum kendimi. Yine...

Karakter Adı: Trishy Faye
Karakter Özellikleri: İlk görüşte nazik ve alımlı bir bayan olarak göze çarpsa da Elmira'nın içiyle dışı tamamen farklıdır. O sahte gülüşünün altında yatan kendini beğenmişlik ve gururla bulanmış ruhunu Elmira'yı biraz tanıyıp da farketmemek içten bile değildir. Sabırsız ve açgözlü olmasına rağmen istediğini elde etmek için yavaş, sinsice ilerlemekte üstüne yoktur. Başkalarına güvenmekte her zaman zorlanmıştır çünkü ona göre başkasına bir sırrını vermek ruhunu teslim etmek gibidir. Onun gibi bir kontrol delisi neden bunu yapmak istesin ki? Hele de zamanında birçok kişinin sırrını ifşa edip, yaşadıklarına birebir şahit olmuşken. (Başarıya giden yolda herşey mübağdır.) Bu güvensizliği ve alçaklığı, yalnızlığı da beraberinde getirmiştir.Çevresinde "arkadaşım" diyebileceği kişi sayısı kısıtlıdır, bu kesimin çoğunu da zevk için damgaladığı insanlar oluşturmaktadır.
Neden yetişkin vampirlik? Aslında öğrenciliğe başvuracaktım fakat alımlar kapandığı için insan olup vampirlere donörlük yapmak yerine yetişkin vampir olmanın daha iyi bir seçim olacağını düşündüm.
Karakterinizin Lakabı: Elmira
Örnek Rp:

Spoiler: